Friday, 8 January 2016

Jurassic World


De Jurassic Park films waren, toentertijd, geweldige films. Spectaculair, spannend en bracht de uitgestorven ‘beestjes’ tot leven op het witte doek. Tweeëntwintig jaar na het origineel is daar het  langverwachte vervolg op de wereldberoemde Jurassic Park serie, Jurassic World.

De film speelt zich af op hetzelfde eiland als Jurassic Park, Isla Nubar, en in tegenstelling tot het origineel is dit keer het park volledig af en klaar om massaladingen toeristen te verwerken die allemaal verbaasd naar de reusachtige dinosaurussen komen kijken.


Laten we meteen doorgaan naar het zeer matige plot van de film. De zeer rijke miljardair Simon Masrani , die niks heeft geleerd van het drama uit 1993, heeft veel geld gestoken in het volgende mens vriendelijke dino attractiepark. Onder zijn leiding is velociraptor trainer Owen ( Chris Pratt ) die ervoor moet zorgen dat de velociraptors als een soort paradepaardjes de toeristen moeten vermaken. Pratt voelt aan als een slecht gelukte Indiana Jones zonder charisma die ondertussen beland in een zeurderig en geforceerd  aanvoelende romance met Clair ( Bryce Dallas Howard ).

Maar Claire is maar al te druk met haar baan als directrice van het park, waarbij ze ook nog eens moet zorgen voor de hoofdrolspelers haar neefjes Zach en Grey, die voor een dagje over zijn.
Claire, Zach, Grey, Owen en de duizenden toeristen staan plotseling onder dreiging wanneer een zelf gefabriceerde gigantische hybride dino genaamd de Indominus Rex besluit om de poten te nemen zijn mede-dino’s vrij te laten en het hele park verwoest. Rex word steeds slimmer en kan zich aanpassen aan zijn omgeving waardoor het steeds moeilijker en gevaarlijker word om Rex te vangen.

Het matige plot is nog te overzien door de geweldige CGI en techniek die in de film is gestoken. De dinosaurussen zien er prachtig en levensecht uit en ook de verwoestingen worden Michael Bay stijl met gevoel in beeld gebracht maar, waar ik me mateloos aan stoorde was de overvloedige product placement in de film. Hierdoor voelde de film aan als één groot reclameblok voor Samsung, Mercedes-Benz, Beats en coca cola. Tuurlijk de film heeft een budget nodig en die krijgen ze onder andere uit reclame maar ze stonden nog net niet bellend op een auto een slokje te nemen met een muziekje op de achtergrond.


Het matige acteerwerk, het slechte plot en de product placement laten de film niet tot zijn recht komen en ik was dan ook als fan van het eerste uur redelijk teleurgesteld. De special effects zijn noemenswaardig en daar blijft het ook bij.

2/5.

★★☆☆☆

Ferdi Taskin


Jurassic World at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Thursday, 7 January 2016

Fallout 4

War, War never changes. Met deze woorden beginnen ik alweer aan het vierde deel uit de Fallout serie. Woorden waarmee ik elke Fallout game ben begonnen. Woorden die elke game hetzelfde laten beginnen want, ook in dit deel uit de serie is de wereld weer plat gegooid met nucleaire bommen. Gelukkig bestaat Vault-Tec om jouw in leven te houden terwijl de wereld buiten jouw veilige kluis om vergaat. Buiten schijnt de zon, kinderen rennen vrolijk over straat en ik zie mijn gezicht in de spiegel. Een gezicht dat vele gedaanten kan aannemen want hier begint mijn character creation. Gekozen voor een mannelijke protagonist begin ik te bouwen aan mijn alter game ego. De overweldigende keuzes om hiermee te creëren zijn het begin van een game sessie vol met alternatieven.


 Een vredige ochtend thuis met vrouw, kind en robot butler die het idyllische Amerika laten zien.
De rust word niet lang bewaard want na een verontrustende nieuwsuitzending ren je met kind en vrouw naar Vault 111 waar je net op tijd aankomt voordat de wereld ophoud zoals je hem kent. In Vault 111 spendeer je 200 jaar in cryogenic-stasis waarin je kort wakker word om te zien dat een stel jouw vrouw vermoord en zoon ontvoerd totdat je opnieuw wakker word in het jaar 2277. Wanneer je de tutorial in de Vault hebt gedaan. Stijg je uit de kluis naar boven, terug naar de wereld die er nog over is. Je komt terug in een uitgestrekte wereld nog niet herstelt van de nucleaire schade, en het ooit zo mooie Boston dat volledig in puin ligt. Voor mijn gevoel is de wereld van Fallout 4 niet groter dan Fallout 3 of Fallout New Vegas maar zit de map voller met meer ontdekkingsmogelijkheden met daarbij meer afwisseling dan de ‘standaard’ fabrieken, winkels en schuilplaatsen. Uitgebrande vliegtuig wrakken, gigantische boten en meer te ontdekken bij grote shelters of fabrieken. Boston zelf voelt aan als, het klinkt raar, een gepaste stad voor de nuclear fall.  


Zo’n grote wereld vol gebouwen en characters brengen natuurlijk een hoop quests met zich mee. Binnen de eerste twee uur stond mijn pip-boy vol met main en side quests, hoewel de uiteindelijke doelstelling van Fallout 4 dezelfde is als het vorige deel, zoek iemand. Een andere manier om de vele side- en ‘miscellaneous’-quests mee af te wisselen, is door een andere quest-lijn te volgen; die van de Minutemen. Deze groep is jaren geleden uiteen gevallen en willen hun organisatie weer herbouwen om orde en recht in de Commenwealth terug te brengen, waar ze natuurlijk jouw hulp bij nodig hebben.

De Minutemen brengen misschien wel de grootste verandering in de game mee. Zij zullen een nederzetting nodig hebben om te overleven en laat jij nou net degene zijn met twee rechterhanden.
Buiten het tergende bouwsysteem om betekent dit dat de hele wereld loot voor jouw heeft. Elk klein schroefje, draad, stukje hout of metaal kun je gebruiken voor je upgrades van zowel wapens en armor, die nu ook te veranderen is, maar ook voor je settlement. Hoe meer settlements je opzet hoe groter je neiging word om nog meer te verzamelen. Misschien niet de nuttigste bezigheid in de game maar één die zeer belonend aanvoelt als jouw settlement aanvoelt als een klein vredig dorp. Totdat deze word aangevallen door Raiders.

De combat voelt zoals in fallout 3 erg onwennig. Ik weet het, het is geen shooter of hack and slash maar Bethesda had naar mijn mening toch wat meer aandacht aan de mogen besteden aan de gameplay hiervan. Vernieuwend is wel het V.A.T.S ( Vault-Tec Assisted Targeting System ) die de tijd niet meer stilzet maar lichtelijk laat doorlopen. Hierdoor moet je sneller de keuze maken en zorgt ervoor dat het tempo toch hoger ligt. Een welkome toevoeging. 

Een bijzonder toevoeging aan je toch al imposante arsenaal is de Power Armor. Soms voelde deze overpowered maar zorgde er ook voor dat ik bepaalde missies met minder ongeduld kon volbrengen. Je bent zeker niet onkwetsbaar want Armor of niet Behemoth ramt nog steeds dwars door je heen. Grafisch gezien voelt het niet aan alsof Bethesda ook in het next gen tijdperk is gestapt. De hoofdrollen worden sterk weergegeven maar alle personages daaromheen voelen aan als etalagepoppen die kunnen bewegen en praten waarbij de lip sync soms niet synchroom liep. De wereld zelf heeft de bekende glitches waarin sommige personages door muren heen wandelden of ze zweefden.


De bekende en geplaagde bugs van de Fallout serie, de graphics, het onwennige combat systeem vallen allemaal weg bij de geweldige game die Fallout 4 is. De langverwachte RPG waarin je tijden kunt  ronddwalen in de uitgestrekte Wastelands en is er altijd wat nieuws te ontdekken. Overweldigende keuzes die je van Vault-Tec wanderen laten veranderen in een Wasteland Warrior en de impact die jouw keuzes hebben slepen je mee in het verhaal. Een verhaal dat je uren zal bezighouden.

 5/5.


★★★★★


Ferdi Taskin





Fallout 4 at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Wednesday, 6 January 2016

San Andreas

Voordat de zombies iedereen naar de bioscopen trokken waren er de rampenfilms. Films waarin de aarde en mensheid grootschalig word bedreigd door natuur, mens of Alien. En al die films hebben dezelfde overeenkomstigheid; slechte dialogen, realisme, originaliteit of een nagel bijtend plot.


Wat de directors de laatste jaren wel hebben is de techniek om dit allemaal zo spectaculair mogelijk te laten gebeuren. Zo ook in San Andreas die alle slechte eigenschappen beschikt maar CGI als nooit te voren inzet in een disaster movie.


De charismatische Dwayne Johson speelt Ray Gaines. Een traumahelikopterpiloot ( het is echt één woord ) voor de Los Angeles Fire Department. Zijn aanstaande ex vrouw heeft een nieuwe liefde gevonden in een miljonair, zijn dochter staat op het punt om te vertrekken naar college en hij verwerkt de dood van zijn andere dochter. Dit klinkt als het plot van een slechte zondagavond film maar het is echt waar en wanneer een aardbeving de westkust van Amerika ( geweldig gemaakt ) verwoest springt Ray in zijn helikopter om zijn familie te redden.

Terwijl protagonist Ray op zoek gaat naar zijn familie zien we seismoloog Lawrence die een methode heeft gevonden om aardbevingen eerder te ontdekken. Redelijk laat na de eerste grote schok, maar Lawrence ziet dat dit de eerste is van een aankomende, nog grotere beving. Lawrence probeert samen met een lokale verslaggever het nieuws wereldkundig te maken zodat mensen kunnen vluchten. Beter laat dan nooit. En laten we eerlijk zijn. Een wetenschapper die het voorspelt maar moeilijk gehoord word hoort nou eenmaal in een disaster movie. 

Ray blijft de hele film een doorzetter wat er ook gebeurt. Zijn vrouw en dochter ( Carla Gugino en Alexandra Daddario ) spelen een consistente niet vervelende rol, hoewel de camera mannen niet schuw waren om Daddario veelvuldig in beeld te brengen. Het verhaal krijgt nog een extra laag mee door de twee broers. Ben een opkomend architect en zijn broertje Ollie die voor wat afwisseling en humor zorgen in de film.


Ondanks mijn cynisme over deze film moet ik eerlijk zijn. Ik heb tot het einde met verbazing zitten kijken naar de verwoestingen die werden getoond. En soms hoeven dialogen niet eindeloos en diepzinnig te zijn. Soms zijn de meest simpele dialogen met teksten als; ‘let’s go get our daughter’, ‘i’m gonna get you out’ en ‘i told you so’ niet belangrijk. Bij rampenfilms moeten we accepteren dat het gaat om de special effects. Met die gedachten komt deze film tot zijn recht. Gebouwen, natuur, Hoover Dam en de Golden Gate Bridge storten ineen en er is complete chaos onder de mensheid. Dwayne Johnson doet met zijn kolossale voorkomen nog enig eer aan de film en hé, wanneer trok jij een autodeur eraf terwijl je hangt uit een helikopter?

3/5.

★★★☆☆

Ferdi Taskin


San Andreas at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Friday, 1 January 2016

Arrow Season 3

Na de vierde aflevering van seizoen één zat ik helemaal in het verhaal van Arrow. De filmische en, misschien wel spannendere delen van het verhaal op het eiland Lian Yu, de charistmatische Oliver Queen  ( Stephen Amell ), de donkere sfeer die om het achterliggende verhaal ligt en de goed gecaste co-stars zorgen ervoor dat Arrow na twee seizoenen een stevige fanbase op heeft gebouwd.


Bij elk nieuw seizoen van een serie heb ik onbewust dezelfde angst. Wat nou als ze dit seizoen de serie verpesten? Moet ik dan weer hopen dat het seizoen erna beter is ( bijv; The walking dead, Seizoen 4 ).Met in het tweede seizoen het verhaal over Slade Wilson die na de spetterende mirakulous seizoens finale mij ongeduldig liet voor seizoen drie kreeg ik deze gedachte al voordat seizoen drie was begonnen.


Gelukkig begint seizoen drie sterk. In de eerste aflevering zien we de schade die is toegebracht door Slade, zien we hoe team Arrow zich houd maar ook de interne strijd van Oliver Queen die buiten- spelen als vigilante maar moeilijk kan combineren met het ‘gewone’ leven. Dit word nog eens verergerd als Ray Palmer verschijnt en zowel Queens bedrijf en Felicity voor zich weet te winnen. De terugkeer van de Count en de cliffhanger over de dood van Sarah Lance. Al die angst voor niks. Na één aflevering is het duidelijk, dit word weer een heerlijk seizoen.

Prive en Arrow tegelijk word steeds moeilijker voor Oliver en de dood van Sarah zorgt ervoor dat Oliver een beetje soft word,zijn doel verliest en ook zichzelf verliest in schuldgevoel. De dood van Sarah zorgt er tevens voor dat de dochter van Ra’s Al Ghul haar introductie doet in het grotere verhaal en Central City. Toch duurt het erg lang voordat je er achter komt waarom niet alleen Nyssa al Ghul maar ook de Leaque nou precies in Central City is. De plottwist eraan verbonden zal de comic fans niet verrassen maar degenen die Arrow alleen van de serie kennen kunnen met smacht doorkijken.

Het word pas na de aflevering ‘The Climb’ echt duidelijk wat de intenties van deze moordadige organisatie en Ra’s Al Ghul zijn. In The climb gaat Oliver de confrontatie aan met de machtige Ra’s. Een van de beste vechtscenes uit de serie tot nu toe. Hoewel Oliver en ik weten dat hij Ra’s niet kan verslaan werd ik toch mee getrokken in de spanning, klassieke actieheld momentum zou verraden dat Oliver zou winnen maar de twist is heerlijk verfrissend. 

De co-stars van Arrow kregen dit seizoen veel meer aandacht. Meerendeels dan, Roy voelde als een vergeten Character tot aan ong. De helft van het seizoen. De vriendschap van Digg en Oliver word tot het uiterste getest, de liefde tussen Oliver en Felicity bloeit op en ook Thea Queen krijgt een grote rol in het verhaal. De grootste verandering van een personage moet Laurel Lance zijn geweest. De dood van haar zus Sarah en de ontdekking hierop dat zij ook een masked vigilante was doet Laurel veranderen in the black canary. Reviews staan ze vol met spoilers, logisch. Toch wilde ik met deze review voor de fans van de Arrow serie, die niet de comics hebben gelezen, dit zo min mogelijk tot niet te doen. Hopelijk na het zien van dit seizoen begrijp je waarom.


Na het sterke tweede seizoen en het sterke begin van dit seizoen heeft Arrow het toch moeilijk gehad. Het verhaal slenterde met het ‘gezeur’ van Oliver over zijn ware doel en het duurde lang voordat de Arc van dit verhaal en zijn villains en Hero’s duidelijk werden. De serie heeft wat begrijpelijke kritiek te verduren gehad maar de schrijvers hebben aan alle fans belooft dat seizoen vier anders, beter en spannender word. Ik ben benieuwd!

 3/5.

★★★☆☆

Ferdi Taskin


Arrow Season 3 at CeX

Australia India Ireland UK USA

Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl