Thursday 31 December 2015

Een gelukkig nieuwjaar gewens van ons allemaal!

Een gelukkig nieuwjaar gewens van ons allemaal!

Wij wilden jullie even laten weten dat we zijn geopend op 1 januari! dus als je iets wilt kopen, verkopen of gewoon even gelukkig nieuwjaar komt wensen we zijn er voor je! Openingstijden.

Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

The Flash Season 1


Sinds de daverende successen van films als Dark Knight, the Avengers en de Phase one en two films van Marvel ( Captain America, Iron Man, Thor ) kon het niet uitblijven dat een aantal comic book superhero’s hun eigen tv shows kregen. Na het succesvolle Arrow en, het uiteindelijk, interessante S.H.I.E.L.D is het nu tijd voor The Flash. De serie begon in een flitsend tempo en heeft dat gelukkig weten vast te houden.

De schrijvers van onder andere Arrow zorgde ervoor dat The Flash serie rennend uit de start kwam met al in de eerste aflevering heerlijke puns over snelheid. Nadat Grant Gustin werd geintroduceerd als de flash kreeg ik toch mijn twijfels of ze wel een goede casting director hadden ingehuurd. Toch werd ik aangenaam verrast. Gustin groeide snel in de rol van Barry Allen en bracht een mix van energy, nerdy akwardness en humor op het scherm waardoor het bijna onmogelijk werd om je niet verbonden te voelen met deze held.


The Flash verteld het verhaal van Barry Allen. Forensisch specialist bij Central City Police die is opgenomen door Joe West nadat zijn moeder werd vermoord en zijn vader daar onterecht voor werd gearresteerd. Barry herinnert zich van die avond alleen nog gele en rode lichtflitsen die door de woonkamer schieten. Nadat de particle accelerator bij Star Labs ontploft word Barry in zijn kantoor geraakt door een bliksemschicht afkomstig van Star Labs. Negen maanden later word Barry wakker uit een coma en ontdekt samen met zijn nieuwe vrienden van Star Labs dat hij beschikt over superhuman speed.
Nadat er verschillende, vermakelijke, proeven worden gedaan om te kijken of Barry niet een tijdelijke opleving in zijn lichaam heeft blijkt uit een serie overvallen dat er meerdere mensen zijn ‘geinfecteerd’ door het ongeluk bij Star Labs. Nadat de eerste bad guy word verslagen, die in plaats van snelheid de wind kan controleren, word besloten om samen op zoek te gaan naar meer MetaHumans. Deze zoektocht leidt al ons al snel naar de Rogues van de serie zoals Captain Cold ( Wentworth Miller o.a. Prison Break ) en Heat Wave ( Dominic Purcell o.a. Prison Break ) en zien we onder andere The Reversed Flash die tot het einde van het seizoen de serie spannend houdt.  Ook zien we cross-overs samen met de Arrow.
De show word naast Gustin gedragen door geweldig gecaste co-stars. Dr. Harrison Wells ( Tom Cavanagh ) Cisco Ramon, die alle bad guys geweldige namen geeft, ( Carlos Valdes ) Caitlin Snow ( Danielle Panabaker ) en  Joe en Iris West ( Jesse L Martin en Candice Patton ). De schrijvers benutten uitstekend de relaties tussen alle acteurs en geven alle personages voldoende ruimte om te groeien in de serie.

The Flash houd gelukkig niet lang vast aan het één MetaHuman per week vangen maar bouwt met elke aflevering op naar het achterliggende verhaal van de Reversed Flash en de Arc over de dood van zijn moeder. Dit zorgt ervoor dat ik toch elke week wilde kijken wat er ging gebeuren.


De schrijver hebben kunnen voortborduren op het sterke framewerk dat er al werd gelegd met Arrow. The Flash begon sterk en eindigde net zo. Grant Gustin en zijn co-stars zijn uitstekent gecast en zorgen ervoor dat je meteen word meegetrokken in het verhaal. Comic verhalen vertalen naar een tv serie zorgt toch altijd voor wat vreemde dingen maar The Flash is nooit angstig geweest om die dingen te ontdekken en te tonen. Toch had ik graag wat meer verschillende rogues en crossoversuit het DC Multiverse gezien met hopelijk introducties naar series die nog gaan komen. De spannende seizoens finale waarin The Flash het opneemt tegen de Reversed Flash zorgt ervoor dat ik met spanning zit te wachten op het tweede seizoen.

4/5.

 ★★★★☆

Ferdi Taskin



The Flash Season 1 at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Wednesday 30 December 2015

Need for Speed

Met deze reboot van de Need for Speed serie gaat ontwikkelaar Ghost Games weer terug naar de roots van de populaire franchise. Zij halen daarbij inspiratie uit de oudere titels als de underground series en most wanted en, laat ons de laatste erg slechte delen gelukkig snel vergeten.


De singleplayer/story mods, die redelijk kort is, speelt zich af door middel van live action cut-scenes. Je word ontdekt door een groepje streetraces die jouw uitnodigen om samen de top van het racing circuit te bereiken. Je crew: Travis (Outlaw), Spike (Speed), Amy (Build), Robyn(Crew), en Manu (Drift) vertegenwoordigen ook meteen de vijf racemodi die aanwezig zijn in de game. Outlaw is een mix van alle vijf alleen zul je hier de politie moeten afschudden. Als je jezelf hebt bewezen in deze stijlen, zul je worden uitgenodigd door een van de legendes om head to head te gaan!


De game begint nogal makkelijk, maar wordt in de loop van het spel wat meer uitdagend. Ook de politie achtervolgingen zijn in het begin nog niet erg spannend, je moet erg veel moeite doen of bijna de halve stad vernietigen voordat je echt moet rijden voor je leven.

De crew members in het verhaal geven je om de minuut een belletje om je op de hoogte te houden van letterlijk alles waar zij mee te maken hebben. Daarnaast zijn de online mogelijkheden (vrienden uitnodigen/samen racen/eigen race maken) nogal beperkt en niet echt gebruiksvriendelijk. Qua AI is het ook niet helemaal naar wens, al rijd je bijna 300km p/u is een klein obstakel al genoeg om je in snelheid te laten afnemen waardoor je vervolgens keihard word ingehaald door tegenstanders die een seconde geleden nog niet eens te zien waren op de map. Gelukkig zijn dit maar enkele kleine punten waarop de game beter had kunnen zijn.

De grote tuning opties maken het grotendeels weer goed, je kan uren bezig zijn met het tunen van bijna elke onderdeel van je auto van zowel de buitenkant, als onder de motorkap. Zo zijn er een aantal bodykits, spoilers (die lekker klassiek overdreven groot zijn) velgen, bumpers, en zelfs opties om je wielen te kantelen of wijder bij te stellen. onder de motorkap kan je onderdelen upgraden van sway-bars tot cylinder koppen en zelfs de banden spanning, remkracht, stuur gevoeligheid, gewicht verplaatsting etc. etc. En het mooiste van alles... elke aanpassing is ook daadwerkelijk hoorbaar zodra je de garage uit rijd in je wagen! Zodra je de eerste bocht neemt merk je ook meteen of je iets teveel gesluiteld hebt, te veel grip, en je kan nauwelijks geen bochten maken, en met te weinig grip slinger je als een pinguin over het ijs.

verder hebben de ontwikkelaars hebben beloofd om gratis DLC's uit te brengen zodat er steeds meer onderdelen bij komen zodat je kan blijven sluitelen aan je kunstwerk.

Grafisch gezien is de game prachtig! Het doet veel denken aan de nacht scene uit Need for speed underground. je zal dus geen zon zien in deze game, ( alhoewel een ondergang of zons opgang wel eens net zichtbaar is ) Dit geeft toch best een charme aan de game. Het zorgt voor een grungy feel, waardoor de felle lichten en auto's opvallen. Meestal regent het in de game, wat niet erg is want des te meer drift acties en oogstrelende races zijn het resultaat, wat ook weer zorgt voor mooie beelden!


Al met al, Need For Speed is een zeer leuke game die veel fans zal blij maken met heerlijke nostalgische beelden en een Underground sfeer. De kleine schoonheidsfoutjes moeten we maar even door de vingers zien, door de gratis updates word de game langzaam maar zeker perfect!

4/5.

★★★★☆


Julien Kraal


Need for Speed at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Thursday 24 December 2015

Vrolijk kerstfeest van CeX!


Vrolijk kerstfeest van ons allemaal gewenst hier bij CeX. Het is tijd om die kalkoen naar binnen te werken en je broekriem los te maken!

Heb je een paar vreselijke cadeaus gekregen? Je kan ze inruilen bij CeX. We zijn weer open vanaf de 26e. Maak je geen zorgen, we vertellen het niet verder ;-)

Kijk voor de openingstijden on
Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Friday 6 November 2015

NBA 2K16

Een sterke verdediging wint kampioenschappen. Sterke veranderingen in de AI in het nieuwste deel uit de NBA 2K reeks zorgen ervoor dat de bovenstaande zin als nooit te voren klopt. De ‘standaard’ tactieken die ik altijd gebruikten werken gewoonweg niet meer en ik moest me constant aanpassen aan het spel van de tegenstander. De nieuwe, door spike lee geregisseerde, MyCareer modus Livin Da Dream en de nieuwe AI zorgen ervoor dat dit jaar, misschien, wel de beste vertegenwoordiging van een basketbal game is tot nu toe.


Als de game is opgestart maak je direct een MyPlayer aan die je kan gebruiken voor de Livin Da Dream storyline. Hoewel de NBA 2K series altijd zijn meegegaan met hun visuele tijd ziet NBA 2K16 er strakker uit. Het spelersmodel heeft een update gehad en er zit meer detail in het creëren van jouw speler. Gezicht, haar stijlen, lichaamstypes en zelfs de spanwijdte van jouw speler kunnen zelf worden bepaalt net zoals de animaties als je een drie punter scoort of een Jordan achtige dunk maakt. Niet alleen het spelersmodel is verbeterd ook heeft de game heeft veel lof ontvangen dit jaar over de openings cutscenes zoals de pre-game show en team introducties. Hiermee verbergen ze goed de tergende laadtijden.


Zoals in de meeste sportgames is gameplay belangrijker dan visuals en de gameplay maakt het zeker de moeite waard om deze game te halen. Aanvallen en verdedigen voelen nu meer ‘echt’ aan en je zal soms moeten nadenken om de beste tactiek neer zetten om beide zo efficiënt mogelijk uit te voeren.
In de voorgaande jaren was het makkelijk om de tegenstander geforceerd fouten te laten maken. Ren een paar rondjes om ze heen, scherm de bal af of ik deed een schijnbeweging en de AI maakt een personal foul. Zo makkelijk is het niet meer dit jaar. Zigzaggend door de verdediging heen lopen, op het verkeerde moment passen of jezelf vastlopen in een hoek zorgt alleen maar voor frustratie, steals en pogingen om in the paint te rennen zonder plan leiden tot gemiste en geblokte shots. Tactiek, geduld en snelle passing van de bal zorgt ervoor dat je je punten meepakt.

Alsof het soms nog niet moeilijk genoeg is om een drie punter erin te gooien moet je ook nog is constant veranderen van speelstijl en tactiek. Nadat ik met Danny Green constant drie punten pakte viel het op dat ik scherper werd verdedigt en moeilijk het schot kon nemen. De Coaches van de AI passen zich constant aan, aan jouw speelstijl. Schiet je veel drie punters, probeer je dicht bij de basket te komen dan past de verdediging zich daarop aan.  Dit zorgt ervoor dat de elke wedstrijd anders aanvoelt.

De MyCareer mode is dit jaar gedaan door director Spike Lee. In tegenstelling tot de vorige jaren, speler maken en ermee knallen, is het dit jaar als een echt verhaal opgezet. De speler die je in het begin creëert is ook de speler die jij bent in het Livin Da Dream verhaal. Hoewel je je speler een naam geeft is in Livin Da Dream je naam gewoon Freq en deze word ook niet aangepast. Het verhaal begint met jouw als High School talent die zich opwerkt naar het grote NBA.  Het verhaal van de MyCareer mode, hoewel goed geacteerd, is mager en de gesprekken voelen soms aan als sesamstraat dialogen. Het filmische effect dat er had moeten zijn werd door mij vaak weggedrukt omdat ik geen zin had om tien minuten te kijken naar een interview of wat mijn ouders, coach, zus of irritante vriend van mij vond.


Jij mag je keuzes maken. Tijdens je college basketbal periode word je gescout door alle grote teams en is het aan jouw waar je wilt gaan spelen. Twee keer heb ik een speler gemaakt om te kijken wat het verschil zou zijn tussen goed en slecht spelen, conclusie: dezelfde NBA teams stonden voor mij in de rij. Dit neemt het gevoel dat je goed bent redelijk snel weg. Je krijgt in het begin ook nog niet de mogelijkheid om je speler te verbeteren door middel van verdiende punten in de wedstrijden. Dit zorgt ervoor dat als je net in de NBA komt kijken je tegen de beste spelers staat met een average van 55. Frustrerend.

Toch heeft de game wat irritaties. Er zijn enorm veel laadschermen die langdurig aanvoelen. Tijdens het spelen van een wedstrijd is er een pre-game, mid en end game show allemaal om de laadtijden de verbloemen. Deze zijn ook niet zomaar weg te drukken en vaak ram je op X zodra het maar kan om door te spelen. Ook heb ik een aantal maal gehad dat mijn speler nergens werd opgeslagen en ik voor de zoveelste keer opnieuw kon beginnen in Livin Da Dream. Die droom word snel een nachtmerrie zo.


NBA 2K16 is tot nu toe de beste basketball game die is uitgebracht. Vernieuwde AI, verbeterde tactieken, moeilijkere shots die te raken zijn en de uiteindelijk vermakelijke gameplay in de MyCareer mode maken deze game zeker de moeite waard voor elke basketbal fan of mensen die af en toe een potje willen spelen en de game zorgt ervoor dat je de frustrerende punten snel weer vergeet.


★★★★☆


Ferdi Taskin



Vind je dagelijkse CeX op


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Wednesday 28 October 2015

Avengers: Age of Ultron

Het eerste deel van de Avengers serie kreeg lovende kritieken, geplezierde fans, ook ik, en een nieuwe generatie die word meegetrokken in de avonturen van de grootse superhelden. Het was dan ook de vraag of het tweede deel, Avengers: Age of Ultron wel aan de verwachtingen kon voldoen van oude en nieuwe fans, alle criticasters die zo lovend waren en de scherpte en humor in de film kon behouden. Avengers was de eerste keer dat zoveel superhelden voor het eerst samen te zien waren en het was een shock voor velen dat het ook echt werkte. Kan Avengers: Age of Ultron er voor zorgen dat ik met trots mijn t-shirt draag en zeg dat ik een comic geek ben?


Tijdens een aanval op de basis van HYDRA leider Baron von Strucker (Thomas Kretschmann) staan de Avengers tegenover de experimentele tweeling Wanda en Pietro Maximoff ( Elisabeth Olson en Aaron Taylor-Johnson). Terwijl Pietro/Quicksilver met zijn snelheid de Avengers aanvalt is het eigenlijk Wanda/Scarlet Witch die de meeste schade aanricht aan het team met haar gave om de perceptie van werkelijkheid te veranderen. Door de ‘werkelijkheid’ die Iron Man (Robert Downey Jr.) ziet besluit hij om samen met Bruce Banner (Mark Ruffalo) Loki’s scepter (gevonden in de HYDRA basis) te gebruiken om zijn Ultron initiatief te lanceren.


Hoewel Ultron ontworpen en bedoeld is als vredesinitiatief voor aarde pakt het toch anders uit. Ultron (James Spader) word ‘slecht’ geboren en vindt dat de mensheid moet evolueren of moet uitsterven. Hier begint het verhaal echt vorm te nemen.

Net zoals in deel één zit er in Age Of Ultron weer genoeg scherpte en humor tussen de helden en krijgt ook Ultron zijn eerlijke deel in geestigheid, en als je een fan bent van de blacklist kun je je goed voorstellen dat er een heerlijk stukje cynisme van Raymond Reddington doorkomt. Hoewel de film humor heeft is de kern van het verhaal toch een stuk duisterder. Veel van deze last komt door krachten van de Scarlet Witch en worden visions genoemd. In deze visions zien we van sommigen helden delen van het achtergrondverhaal of toekomstige visions die een deel weggegeven van Phase 3. Door de visions zien we de scheuren die ontstaan in het team. Niet zo nasty als in Captain America: Civil war als je dat verwacht, helaas..

Ultron, gespeeld door James Spader, is even briljant, cynisch en egocentrisch als zijn maker Tony Stark en voelt soms meer aan als een evil evenbeeld van Tony, de één wil de wereld vernietigen en de ander wil juist de wereld redden. Ultron steelt het scherm en de aandacht en hoewel Loki de meest charismatische slechterik mag zijn en The Winter Soldier fysiek de sterkste, is Ultron de perfecte mix van charme en agressie.

Voor de nieuwe fans van de Avengers serie of degenen die niet de comics hebben gelezen is er teveel om uit te leggen in maar 600 woorden. Het is (over)duidelijk dat Marvel vanaf de eerste Avengers, Guardians Of The Galaxy en alle tussenliggende ‘solo’ films het pad naar Avengers: Infinity Wars aan het leggen is, de ultieme eindstrijd. Zo zien we de Infinity stones ook in deze film terug komen en word de Soul Stone gekoppeld aan een nieuwe held. Mr Vision (Paul Bettany) die we gelukkig qua stem al kennen van Jarvis.


Bij sommige films kijk je op je horloge en vraag je je af hoelang het uur nog duurt voordat de film is afgelopen. Bij Age Of Ultron vraag je je af hoe ze het allemaal nog in een uur gaan stoppen. Josh Wedon heeft weer een geweldige film neergezet, bijna waardig aan de comics. En voor de echte comic liefhebber zou ik nog even wachten met uitzetten tot na het einde van de credits.
Want ik kreeg kippenvel bij de zinnen ‘’fine, i’ll do it myself’’

★★★★☆


Ferdi Taskin


Avengers: Age of Ultron at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Tuesday 20 October 2015

Brooklyn Nine-Nine - Seizoen 2

Na een uitermate succesvol eerste seizoen waarin Brooklyn Nine-Nine twee Golden Globes ontving (Best Television Series – Comedy or Musical en Best Performance by an Actor in a Television Series – Comedy or Musical, Andy Samberg) kreeg deze ensemble sitcom meteen het groene licht voor een tweede seizoen.


Brooklyn Nine-Nine - Seizoen 2 pakt de draad op zes maanden nadat Peralta begon aan zijn undercover missie. Zoals verwacht is alles goed verlopen en eindigden vijftien van de grootste maffia bazen achter de tralies, en het 99e politiedistrict heeft weer een detective terug die gegarandeerd voor verschillende capriolen zal zorgen.


Er zitten voldoende afleveringen in seizoen 2 waarin gebruik wordt gemaakt van de overduidelijke chemie tussen de acteurs. De Jimmy Jabs worden gehouden (een nogal flauwe competitie waarin de competitieve detectives met elkaar de strijd aangaan voor een comfortabele stoel), in de 2e editie van Halloween proberen Peralta en Captain Holt elkaar slim af te zijn en in Beach House wordt de groep verrast (in de negatieve zin) wanneer Captain Holt op hun jaarlijkse uitje in Boyle’s strandhuis verschijnt.

Ook qua gastoptredens bleef Brooklyn Nine-Nine niet achter. Eva Longoria speelde Sophia Perez, advocaat en love interest van Peralta, Bradley Whitford verscheen als Roger Peralta, Jake’s afwezige vader en Craig Robinson was Doug Judy, een charmante en intelligente crimineel.

Seizoen 2 was een sterk seizoen waarin het duidelijk werd dat het boven alles de groep is die deze komedie zo sterk maakt. Peralta en Santiago zijn niet de enigen die een goed team maken, ook zijn relaties met Boyle, Diaz, Holt, Jeffords en Linetti krijgen genoeg aandacht. Het onnodige romantische subplot van Boyle, die een oogje had op Diaz, werd achterwege gelaten zodat hij een echte vriendschap met haar kon bouwen, Jeffords zorgde voor zijn familie (zowel zijn werkfamilie als zijn echte familie) en Captain Holt kwam erachter dat Linetti goed was voor veel meer dan wispelturig zijn.


Brooklyn Nine-Nine Seizoen 2 is zeker een aanrader. Andy Samberg, Andre Braugher, Terry Crews en Chelsea Peretti zijn allemaal op hun best en brengen hun personages met sporen van hun eigen persoonlijkheden tot leven en Joe Lo Truglio, Stephanie Beatriz en Melissa Fumero zorgen regelmatig voor komische verassingen. Omdat de slechte timing van de romantiek tussen Peralta en Santiago in de tweede helft van seizoen 2 voor wat spanning zorgde was de show iets moeilijker om aan te zien dan seizoen 1, maar door het ontstaan van de sterke en onverwachte vriendschappen tussen de andere personages zal dat de pret zeker niet drukken.

4/5.

★★★★☆

Dewi Asmawidjaja


Brooklyn Nine-Nine - Seizoen 2 at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Monday 19 October 2015

Supernatural Season 10

Er zijn geen twee, zoals zo mooi gezegd, Prime Time characters die meer duister, lot twisten en monsters hebben doorstaan dan Broers Sam en Dean Winchester (Jared Padalecki en Jensen Ackles) uit de Supernatural serie.


Al tien seizoenen zit ik vol smart te wachten op de volgende aflevering en al tien seizoenen zit ik ongeduldig te wachten op het volgende nieuwe seizoen. Elk jaar word ik niet teleurgesteld door directors Bob Singer en Philip Sgriccia en ook seizoen tien liet mij in ongeduld voor de volgende reeks demonhunting.


Het laatste seizoen liet de broers over het duisterste pad tot nu toe lopen en heeft veel lof gekregen over episodes als Fan Fiction (de 200ste aflevering) en About a Boy. Maar dit seizoen bracht ons veel meer dan losse afleveringen met een rode draad die tot een climax komen in de laatste aflevering, en de fillers voelden niet meer aan als fillers.

De serie gaat niet meer alleen over Sam, Dean en alle mythologische wezen die ze bestrijden maar ook over de band tussen de twee broers en hoe hun ‘levenswerk’ in gevaar word gebracht doordat Dean rondloopt met de Mark of Cain.

In het begin van het seizoen zien we hoe Dean van het leven aan het genieten is als demon en met zijn nieuwe maatje Crowley (Mark A. Sheppard) op stap is. Echter vraagt de Mark of Cain steeds meer bloeddorst van zijn eigenaar en we zien Dean dan ook steeds agressiever worden. Hij krijgt blackouts waarin hij zich niet meer herinnert dat hij, bijvoorbeeld alle inwoners (bad guys) van een huis heeft vermoord. Ondertussen proberen Sam en Castiel wanhopig een oplossing te zoeken voor Dean. Een oplossing die de hele wereld uiteindelijk in gevaar brengt.

Terwijl Dean naar de dark side is overgegaan door de Mark is Sam op een evenredig donker pad gekomen om zijn broer te redden. Hoewel ook Sam als character, verassend, is gegroeid voelt dit als verloren gegaan in het gigantische verhaal rondom Dean en zijn problemen

Ook dit jaar maken Crowley en Castiel (Misha Collins) hun opwachting. Ze hadden hun eigen problemen en waren minder gemoeid met de Winchesters. Hoewel hun verhaallijn ook spanning brengt en hopelijk ook een heerlijke climax in het nieuwe seizoen. Gelukkig is Crowley tegen het einde niet meer het meelevende ‘duiveltje’ van de hel maar omarmt hij zijn rol weer als scherpe heerser als echte king of Hell.

Supernatural brengt al tien seizoenen heerlijke tv en het engste van alles is misschien wel, dat ze dit al zo lang succesvol weten te doen en nog steeds onze creepy fantasie kunnen aanspreken als de broers rijden over de donkere achterwegen, vechten met geesten of goden of onze ergste nachtmerrie. Seizoen tien zou eigenlijk het laatste seizoen  zijn. Gelukkig, gelukkig hebben ze besloten om het verhaal door te zetten en kunnen we zien hoe Sam en Dean in seizoen elf The Darkness gaan bestrijden die zij zelf hebben losgelaten over de wereld.


Ken je de serie niet en houd je van een goede thriller met sterk acteerwerk, scherpe grappen en kun je tegen creepy tv dan is Supernatural een Must see! En voor de fans: "My name is Dean Winchester. I ‘m an Aquarius. I enjoy sunsets, long walks on the beach and frisky women. And I did not kill anyone.

5/5.

★★★★★

Ferdi Taskin


Supernatural Season 10 at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Wednesday 14 October 2015

Mad Max: Fury Road

Het is tegenwoordig een trend aan het worden om oude culthits om te zetten naar nieuwe blockbusters. Helaas is dit fenomeen niet altijd even succesvol als gehoopt. Mad Max: Fury Road is een moderne toevoeging aan de cult hits uit 1979 Mad Max, Mad Max: The Road Warrior uit 1985 en Mad Max Beyond Thunderdome. Drie films die allebei enorm succesvol waren in hun eigen tijd en waarvan de tweede wordt gezien als een van de beste actiefilms ooit.


Fury Road is gelukkig een uitzondering op de remake regel en blijkt niet alleen een waardige opvolger van de originele film maar ook gewoon een enorm spectaculaire actiefilm.


Max Rockatansky (Tom Hardy) wordt aan het begin van de film geïntroduceerd terwijl hij wordt achtervolgt en uiteindelijk gevangen wordt genomen door de Warboys van Immortan Joe (Hugh Keays-Byrne). Immortan Joe is van begin af aan meteen te identificeren als de badguy wanneer hij in een van de eerste scene’s een kleine hoeveelheid water deelt met het arme volk dat zich heeft verzamelt onder zijn stad, genaamd de Citadel. Hij heeft niet alleen bezit genomen van het water en andere schaarse benodigdheden in de omgeving maar, houd ook vrouwen als zijn persoonlijke bezit. De ontsnapping van deze vrouwen is waar de film Fury Road over gaat. Wanneer de intro voorbij is zien we hoe een van Immortan’s kapiteins, Furiosa (Charlize Theron), ervandoor gaat met al zijn broedvrouwen. Vanaf dat moment is het een en al actie. Max en Furiosa worden op Fury Road vergezeld door een van de Warboys van Immortan genaamd Nux (Nicholas Hoult). Door de film heen zien we hoe dit ongebruikelijke trio op een ongemakkelijke manier wordt gedwongen met elkaar samen te werken om te overleven.

De verhaallijn  begint pas duidelijk te worden wanneer Max, Furiosa en Nux samenkomen en het als team moeten opnemen tegen de warboys van Immortan Joe. Het is knap hoe regisseur Miller ervan af komt met een minimale verhaallijn en je toch continu geboeid houdt. Max persoonlijk heeft in de hele film misschien maar tien regels te vertellen en houd toch je aandacht vast elke keer als hij in beeld komt. Dit effect komt terug door de gehele film waarin korte scenes met dialogen  worden afgewisseld door achtervolgingsscènes van ruim dertig minuten. In tegenstelling tot Max is het Furiosa die het meeste te zeggen heeft in de film, samen met de vrouwen die door haar worden bevrijd van Immortan Joe.  Het is waard om te noteren dat er geen kennis van de oudere films nodig is om het verhaal te begrijpen en te kunnen volgen.

Het is toch echt de actie en de spectaculaire omgeving die de wereld van Mad Max tot leven brengt. De gestoorde wereld gezet in een post apocalyptisch Australië is alles behalve gewoontjes, vanaf compleet verbouwde auto’s, geverfde mensen tot aan voedvrouwen die worden leeg gepompt voor moedermelk. Dit is waar de kracht van de film ligt die je steeds weer verbaast met scenes waarin elke keer iets anders je aandacht grijpt gedurende de hele film.

De actie scenes zijn van zo’n uitermate hoog niveau dat deze film meteen tot een van de beste actiefilms uit 2015 gekroond mag worden en misschien wel de beste film in de Mad Max serie. Voor elke actie fan zal deze film een must have zijn. Explosies, zandstormen, vuurgevechten en gestoorde achtervolgingen zorgen ervoor dat je continu op het randje  van je bank zit. De continu wisselende camera beelden en de felle kleuren die gebruikt zijn zorgen ervoor dat actie er levendig uitziet in tegenstelling tot andere post apocalyptische films die er vaak wat grauwer en bleker uit zien.


Conclusie, Mad Max: Fury Road is een waardige toevoeging aan de geroemde serie en houd de Mad Max naam hoog op het gebied van actie en spektakel. Wellicht de beste actiefilm uit 2015 en zeker het kijken waard.


★★★★★



Michiel van Dijk


Mad Max: Fury Road at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Tuesday 13 October 2015

FIFA 16

Het is weer de tijd van het jaar, de release van de nieuwe editie in de FIFA reeks. Ik, als speler van de serie sinds 2005, hoop elk jaar op de grote veranderingen die wel eens rond gaan op verschillende fora's. Elk jaar is het toch een lichte teleurstelling dat de meeste veranderingen niet meer zijn dan gebruikersvriendelijke opties in Ultimate Team, maar toch heeft FIFA 16 iets, iets waar ik mijn vinger niet helemaal op kan leggen.


Als je het spel voor het eerst opstart, valt direct op dat ze eindelijk van de grijs/zwarte menu's zijn afgestapt en een frisse kleur hebben gekozen als huisstijl van dit jaar. Voor mijzelf is dat symbolisch voor de gigantische verandering die de gameplay heeft doorgemaakt. Zo kwam je in de laatste delen nog wel eens weg met de bal naar voren rammen, een snelle spits erachteraan laten gaan en hem dan in de verre hoek te knallen. Nu is alles, of tenminste heel veel , gericht op positionering en passen. Een fijne verandering echter, vereist het veel meer tijd om het spel door te krijgen en maakt dat het spel minder een "plug and play" game, wat misschien heeft bijgedragen aan het grote succes de laatste jaren.


Doordat de gameplay zo veel lastiger te berheersen is en wat neigt richting Guardiola's Barça van een paar jaar geleden, is het wel ONGELOOFLIJK heerlijk als je aanval een keer loopt en je eindelijk je welverdiende overwinningsdans kan uitvoeren. Daar tegenover staat wel dat het vaker mis gaat dan dat het goed gaat, maar dat is misschien mijn gebrek aan ervaring in deze FIFA.

Wat voor mij, buiten de nieuwe gameplay om, een geweldige toevoeging is, is de net iets bredere Career modes. Het is klein, maar het feit dat je de ( teruggekeerde en meer uitgebreide! ) Skill Games kan gebruiken om spelers, of je eigen speler, in je Carriére beter te maken op de getrainde fronten is fantastisch. Hierdoor bepaal je grotendeels zelf hoe goed je 17-jarig Roemeens talent wordt, in plaats van het door willekeurige factoren te laten afhangen. Onder het mom van; "Never change a Winning Team" heeft EA besloten de meeste opties te laten zoals het is, waar ik ( en daarbij de meeste FIFA spelers ) wel vrede mee zullen hebben.

Ultimate Team, het paradepaard van FIFA, is in de grote lijnen nog steeds hetzelfde. Je bouwt nog steeds, samen met miljoenen andere spelers, een team dat lekker samenspeelt, om deze vervolgens tegen elkaar te laten spelen in een competitie. EA heeft wel FUT Draft toegevoegd, wat eigenlijk wil zeggen dat je voor elke positie 5 willekeurige "gouden" spelers krijgt en je maar moet kiezen welke speler je eigen voorkeur krijgt.

Door deze modus krijgen de Casual Charlies van de spelers ook de kans om met Messi, Ronaldo of Zlatan te spelen en daar buiten om zitten er goede rewards aan verbonden om deze modus te spelen. Enige nadeel is dat je een fiks bedrag, in eerste instantie, moet betalen om hier aan mee te doen, of je besluit om te investeren met je echte geld.


Al met al ben ik als diehard tevreden met FIFA 16, echter is de learning curve voor gamers die af en toe een potje met vrienden spelen, erg groot. Maar kan ik wel zeggen, dat ik nog nooit zo'n kick uit een voetbalgame heb gekregen, zeker niet nadat de bal na 30 meter strak in de kruising verdwijnt. En daar ligt de kracht van dit deel, het gevoel dat het creëert en wat het in je los maakt.

Voetbal is emotie en dat komt zeker terug in FIFA 16. 4/5.

 ★★★★☆


Pascal Jekel


FIFA 16 at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Monday 12 October 2015

Gears Of War: Ultimate Edition

Gears Of War: Ultimate Edition is een ode en HD remake van de eerste Gears of War uit 2007, een game die de boeken in ging als een van de beste action shooters voor de Xbox 360. En nu, gelukkig, ook verkrijgbaar is voor de Xbox One. De Definitive Edition is niet alleen een remake maar eigenlijk ook een hele nieuwe ervaring. Zelfs al heb je de eerste titel al een keer gespeeld. Daarnaast is het hoogstwaarschijnlijk dat Epic Games en Cliff ons warmhoud voor Gears of War 4 die verwacht wordt voor de zomer van 2016.


De grote verschillen met de originele game zitten in een groot aantal punten. De Definitive Edition is niet zomaar een poort van het eerst deel. Naast betere graphics (30 frames en 1080P) en verbeterde audio is er ook negentig minuten aan nieuwe gameplay bij gekomen en zijn er enorm veel nieuwe achievements en collectibles toegevoegd.


In de singleplayer campaign speel je als Marcus Fenix, een soldaat in de COG, het menselijke leger op de planeet Sera. Wanneer we Marcus voor het eerst zien zit hij in een gevangenis en wordt hij hieruit bevrijd door Dominic “Dom” Santiago zijn beste vriend en mede soldaat in de COG. Er wordt weinig verteld over hoe Marcus in de gevangenis terecht is gekomen en je krijgt maar een klein gedeelte te zien van Emergence Day (E-Day). Op E-day zijn de Locust voor het eerst verschenen om een grootschalige oorlog te vechten met de mensheid.

Het gevangenis level is je tutorial, je kan kiezen om meteen voor de actie te gaan of om even de besturing onder de knie te krijgen. Na een korte tutorial kom je aan bij een helikopter en word je ingedeeld in Delta squad en geïnformeerd over de rest van je missie. De missie is om Alpha squad te vinden die op pad waren met een apparaat genaamd de resonator, met deze sonische bom wil de leiding van de COG de tunnels van de Locust in kaart brengen en ze voor eens en altijd uitroeien. Gezamenlijk met Dom en team Delta ga je op weg en al snel ontdek je dat het niet zo simpel is als gepland. De verhaallijn in de game is, zeker in het eerste deel, niet heel ingewikkeld en is gemakkelijk te volgen. Er wordt niet veel verteld over de characters maar er is in de handleiding meer achtergrondinformatie beschikbaar. 


Dankzij de hogere resolutie en vernieuwde graphics komt de donkere wereld van Gears of War nog meer tot leven dan in het oorspronkelijke deel. Het terrein in het spel is steeds wisselend en dit is zeker een van de sterkere punten uit de game. Je gaat door compleet vernietigde steden met meer autowrakken en brokstukken dan je kunt tellen. Vanuit de stad ga je een enorme fabriek in, je komt ondergronds in Locust tunnels en vecht bijvoorbeeld op een bewegende trein. Niet alleen de gameplay maar ook alle cut scenes hebben een remake gehad in de Definitve Edition. Ze zijn allemaal aangepast met meer detail voor gezichtsuitdrukkingen en betere shots van de karakters, kleine subtiele veranderingen in de scenario’s zorgen voor een betere ervaring. Het geluid en de looks van de wapens in Gears of War zijn ook opgepoetst en zijn prachtig, ze klinken zoals ze eruit zien en voor een shooter is dat een van de belangrijkste dingen.

De gameplay is het aspect wat de eerste Gears of War zo veel roem gaf. Het cover systeem en het getimede snel herladen is hetzelfde als in de originele titel en voelt nog steeds erg belonend aan. De game streeft ernaar om je steeds midden in de actie te slepen en je onder druk te zetten om van dekking naar dekking te rollen zonder neergeschoten te worden. De besturing voelt (nog steeds) uitstekend aan en ook de wapens zijn goed te hanteren. Op gebied van gameplay voelt de game weer ijzersterk. En ook de geweldige co-op modus is zoals het moet zijn en zorgt weer voor een hoop uren ongefrustreerd locust knallen met je vrienden. Met zijn tweeën is de game zeker drie keer zo leuk elkaar dekking geven, overeind helpen als je neer gaat en assisteren in speciale co-op missies waarbij ieder zijn eigen pad baant maar je wel op elkaar bent aangewezen. Dit aspect maakt Gears of War een van de beste co-op games beschikbaar voor Xbox One.

Wat negatieve puntjes zijn bijvoorbeeld de 30 fps waarop de campaign is vast gezet die eigenlijk voor deze tijd gewoon te weinig is, dit had gewoon 60 fps moeten zijn door de hele game heen niet alleen in de multiplayer. Er zijn een paar kleine bugs deze gebeuren veel met het zagen van kleinere locust genaamd wretches, en met het rollen(dodgen). De grootste tegenvaller vonden wij het ontbreken van de Horde mode waarbij je in eentje of met een team van meerdere mensen probeert te overleven tegen waves van Locust. We weten dat die origineel niet in deel 1 zat maar die had er van ons wel in mogen zitten aangezien het een van de leukste dingen uit deel 2 en 3 is om te doen alleen en met je vrienden.


Gears Of War: Ultimate Edition is en blijft super en geeft het zelfde epische gevoel als het eerste deel. En voor echte Gears of War fans is het een must have als je in het bezit bent van een Xbox One. Daarnaast is het een uitstekende titel voor mensen die graag een co-op game spelen met vrienden en/of houden van een goede action shooter. All round is het een klassieker in een nieuwe jasje met extra toevoegingen die je niet mag missen voor je Xbox One collectie.

★★★★★

 Michiel van Dijk


Gears Of War: Ultimate Edition at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Wednesday 7 October 2015

God of War 3

Toen in 2005 de eerste God of War werd gereleased wist ik na het uitspelen ervan dat deze game een impact zou achterlaten. Kratos, The Ghost of Sparta, zou uitgroeien tot een bruut geliefd door velen. Tien jaar na het eerst deel, was God of War 3 Remasterd dan ook een must have voor mijn uitbreidende collectie en veroverde deze gedoemde Spartaan opnieuw een plekje in mijn ultieme favoriete characters lijst.


Voor mensen die de God of War serie nooit gespeeld hebben, kan beginnen in het afsluitende deel van een game serie een raar gevoel geven. Het verhaal volgt direct het einde van deel twee, een aanval met titanen op de berg Olympus, om de regerende macht van Zeus te verslaan en wraak te nemen voor het onrecht wat Kratos is aangedaan. Hoewel een cutscene met een intro van deel één en twee voor nieuwkomers misschien fijn was geweest maakt dat enkele seconden na de intro niks meer uit, vergeet je alles, bash je op de knoppen, word je meegezogen in het verhaal van de verraden Spartaan en vecht je binnen een uur een epische battle tegen Poseidon, god of the sea. 


De toch al geweldige graphics van God of War 3 zijn met 60 frames per seconden, 1080P, nieuwe textures en belichting mooi opgepoetst door Sony. De muren in Olympia glinsteren mooier en de schaduwen in Hades geven een meer duister gevoel af.  Ook Kratos zelf heeft een update gehad. Zijn armor en wapens hebben meer detail en glanzen vaak met het gore en bloed van zijn vijanden. Het klinkt vreemd om te zeggen dat geweld er mooier uitziet in HD maar, bij God of War past het maar al te meer.

De game biedt een meeslepend avontuur waarin je vecht tegen allerlei mythische wezens, goden en je soms even twee keer moet nadenken om een puzzel op te lossen, van begin tot einde blijf je geboeid en, daar hoort natuurlijk een vette soundtrack bij. De muziek in de game draagt veel bij aan de ervaring. Tijdens de puzzels en ‘rustige’ stukken is de muziek meegaand maar tijdens de grote bossfights is de muziek flink drukker en zorgt het voor een extra dimensie. Toch is er een klein puntje van kritiek. De camera werkt in tegenstelling tot het origineel af en toe op de zenuwen. Waarin hij in het origineel goed achter je hing en meeging in de strijd ben ik nu toch een aantal keer naar Hades gestuurd omdat ik niet goed kon zien waar de vijand zich nou bevond.

60 Frames per seconden op 1080P laten de game er mooier uitzien, strakker en maakt dat de bloedspetters mooier over het scherm vliegen. Hoewel dit er allemaal niet voor zorgt dat de game na vijf jaar opnieuw het geld waard is, is de heerlijke gameplay het zeker wel! De verschillende wapens en aanvallen die kunnen worden losgelaten op de pixels tegenover je zijn nog steeds even bevredigend en de finishing moves die kunnen worden losgelaten op allerlei soorten mythologische wezen voelen nog even gruwelijk en barbaars als altijd.


Heb je God of War nog nooit gespeeld of ben je net zo’n fan van de serie als ik dan raad ik de game zeker aan om te spelen en is je button bash vinger na vijf jaar nog niet uitgedrukt kun je weer de bruut in jezelf weer los te laten.

5/5.

★★★★★

Ferdi Taskin


God of War III at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Thursday 1 October 2015

Furious 7

Hoewel al is aangekondigd dat Furious 7 toch, niet de laatste film zal zijn in de Fast & Furious reeks, is dit helaas wel het laatste deel in de serie waarin we nog kort konden genieten van acteur Paul Walker. Walker is in november 2013 voordat de film kon worden afgemaakt. Furious 7 zou de serie geen eer aandoen als er geen adembenemende stunts, supercars en mooie vrouwen inzitten en, daarin schiet de film vanaf de start geen seconde tekort.


De film begint met de introductie van badguy Deckard Shaw, gespeeld door niemand minder dan Jason Statham. Statham speelt de oudere broer van Owen Shaw die werd uitgeschakeld in Fast & Furious 6 door Dominic Toretto (Vin Diesel) en zijn team. Deel 7 geeft je ook aan het begin van de film het laatste stukje van de puzzel omtrent de dood van Han Seoul-Oh, die dood gaat in deel 3 van de serie, Tokyo Drift, en wie zijn dood een kleine plek krijgt aan het einde van Fast & Furious 6. We wisten al dat Deckard achter de aanslag op Han zat, maar in het begin van deel 7 is te zien hoe hij een explosief pakketje achterlaat om een spoor te creëren voor Domonic Toretto. Om er zeker van te zijn dat Toretto en zijn team achter hem aankomt.


Het eerste half uur van de film geeft een gevoel van verlorenheid als de teamleden het steeds hebben over “One Last Ride Together”. Alhoewel Walker nog steeds in de film speelt blijft het toch in je achterhoofd hangen dat hij er niet meer is. Het dubbelzinnig om naar iemand met plezier en een gevoel van verlies te kijken.

De film maakt knap gebruik van de laatste technieken op het gebied van CGI zodat ze de rol van Brian O’Connor niet vroegtijdig af hoefden te knippen. De broer van Paul Walker speelt de delen die nog niet waren opgenomen voor Walker zijn ontijdige dood. Doormiddel van de CGI hebben de makers toch het gevoel gecreëerd dat je naar de orginele O’Connor zit te kijken.

Het verhaal in Furious 7 is vrij rechtlijnig, kill or be killed als team Toretto het opneemt tegen Shaw die uit is op wraak voor zijn broertje, en Toretto en zijn team uit zijn op wraak vanwege de dood van Han. De film zelf moet het toch echt hebben van zijn actie scenes en de oneliners die je om de oren vliegen. “You think this is gonna be a street fight? You’re goddamn right it is!” is een van de betere oneliners die we meekrijgen van Toretto als hij het één op één uitvecht met Shaw tegen het einde van de film. Als onderdeel van het spektakel worden we getrakteerd op  vliegende auto’s, enorme achtervolgingen over drie continenten en showdowns tussen onder andere The Rock en Statham. 


Al met al is Furious 7 een heerlijke actie film voor zowel Fast & Furious fans als fans van een leuke actie film op zaterdag avond. Een beetje kennis van de serie is wel leuk maar zeker niet vereist om van de film te kunnen genieten. Daarnaast hebben ze met deze film op een prachtig gepaste manier afscheid genomen van het vaste gezicht van de Fast & Furious reeks.

 ★★★★☆

Michiel van Dijk


Furious 7 at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Wednesday 30 September 2015

Mad Max

Nog niet heel lang geleden was Mad Max in de bioscoop te zien en konden we anderhalf uur lang genieten van explosies en gierende v8’s. Nu brengt Warner Bros in samenwerking met Avalanche Studios ons de gelijknamige game maar hoe explosief is die nou eigenlijk?


Het verhaal van Mad Max loopt verder waar de film Fury road geëindigd is en probeert het gevoel uit de films vast te houden in de game. Tip: Als je de kans hebt kijk eerst een keer de Mad Max: Fury Road, dan zal je zien dat je de game meer waardeert. Wanneer je de game voor het eerst opstart zie je hoe Max zijn auto kwijt raakt aan Scabarous Scrotus, zoon van Immortal Joe uit Fury Road. Max word voor dood achtergelaten in de woestijn zonder zijn iconische V8 Interceptor en wordt daar gevonden door Chumpbucket, je sidekick, monteur en een van de weinige vrienden die je maakt in de game. Samen met je nieuw gevonden monteur begin je aan de bouw van de Magnum Opus, de auto der auto’s met het uiteindelijke doel om wraak te nemen op Scabarous Scrotus. Je gebruikt Chumpbucket’s connecties in de Waste Land om nieuwe en verbeterde onderdelen te vergaren voor je auto, de meeste van deze speel je vrij je door stronghold missies te doen. Strongholds zijn de plaatsen waar je “vriendelijke” npcs vind die jouw op missies sturen en je als beloning upgrades geven voor je Magnum Opus en voor Max zelf.


Grafisch gezien is de game echt een hoogstandje, de enorme leegte van de Great White is zo goed in elkaar gezet dat je af en toe geneigd zal zijn om de auto even stil te zetten en om even te genieten van het uitzicht. Daarnaast is de in-game audio erg goed, de v8’s klinken precies zoals je zou willen en de geluiden van het zand, de omgeving en de vijanden is ook uitstekend. Gecombineerd zorgt dit ervoor dat de wereld niet leeg aanvoelt terwijl 80% van de map bestaat uit zandvlaktes.

Voor de pc gamers onder ons is de titel ook goed nieuws want de pc poort is uitstekend, weinig framedrops en bijna continu 60 FPS. Sommige keybinds zijn een beetje onlogisch maar die zijn gelukkig aan te passen, ook de controller support voor de pc is prima.

De gameplay is zowel in de auto als te voet uitstekend, het meest van de tijd zal je achter het stuur van je Magnus Opus zitten en die voelt heerlijk aan. De auto’s zijn goed te besturen daarnaast zit er een degelijk verschil tussen de verschillende types, al had de keuze voor het aantal voertuigen wel wat groter gemogen. Het vechten in Mad Max wordt bijna allemaal uitgevoerd op vier wielen, je kan andere auto’s rammen, opblazen en hun chauffeurs er uit trekken met een harpoen. Wanneer je dan toch uit de auto stapt, valt de game terug op een gevechtssysteem dat we kennen van titels zoals Batman the Arkham Knight en Assassins Creed. Je probeert je aanvallen zo goed mogelijk te timen, drukt op het juiste moment op blokken en schakelt dan de vijand uit met een goed getimede counteraanval. Heel erg ingewikkeld is het systeem niet maar het voelt lekker gewelddadig aan. Dat maakt dit systeem ook al is het iets te simpel een goede keuze voor deze game.

Het sandbox effect in de game is misschien een van de mindere onderdelen van een verder goed afgeronde game. Het voelt alsof de makers net iets te veel elementen van het sandbox genre hebben willen toevoegen. In principe is dat geen probleem want er is veel te doen in de game zoals collectibles verzamelen, sidequests, wat kampen overnemen en een heleboel upgrades unlocken. Je kan upgrades doen voor Max zelf, voor de Magnum Opus en voor de npc strongholds. Het probleem zit hem niet in het aantal dingen die er te doen zijn maar, de variatie in de activiteiten. Deze lijken behalve het uiterlijk en locatie allemaal erg veel op elkaar. Na meer dan 10 uur gameplay zal dit voor sommige mensen herhalend aanvoelen. Maar we mogen zeker niet klagen over het aantal uren gameplay die je uit de game kunt halen.


Conclusie, de game blijft qua verhaal en uiterlijk dicht bij de originele films en dit is als film licentie game uitstekend. Hoewel Avalanche Studios zijn best heeft gedaan er een sandbox game van te maken mist Mad Max toch de nodige variatie in de activiteiten en keuzes. Ondanks dat is Mad Max zeker de moeite waard en, wie wil er nou niet in een Magnum Opus over de Great White rijden.

★★★★☆

Michiel van Dijk


Mad Max at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Tuesday 29 September 2015

Insurgent

Nadat het eerste deel van divergent serie en gelijknamige film grotendeels positief werd ontvangen en ikzelf ook benieuwd was naar het tweede deel kan ik helaas niet anders stellen dat Divergent: Insurgent niet het spectaculaire vervolg was waar ik op had gehoopt.



In Insurgent volgen we weer Tris, Divergent (Shailene woodley) en haar vriendgenoemd Four, Dauntless, die op de vlucht zijn voor Jeanine (Kate Winslet) en de rest van de naar macht hongerende Erudites.


Terwijl Tris en Four zich hebben verenigd met de Dauntless om de het gevecht aan te gaan gelooft Jeanine dat er een coup komt om haar regerende macht om ver te werpen. Wanneer zij erachter komt dat de founders van het klasse systeem een mysterieuze doos hebben gecreëerd die  de orde hersteld en, dat deze ervoor zorgt de vijf groepen weer in vrede kunnen samenleven word de klopjacht op alle divergent geopend. Jeanine komt erachter, na zes proef mensen die zijn overleden, dat er maar een aantal divergent zijn die de doos kunnen openen en, laat één ervan nou net Tris zijn.

De tweede film is eerlijk gezegd relatief saai, voelt rommelig met een abrupt einde en voelt voornamelijk aan als een opbouw, met een paar verassingen in het verhaal, naar de derde film waarin de twee ‘werelden’ tegen over elkaar komen te staan in een ultieme machtsstrijd.


Deze film is aan te raden voor mensen die divergent hebben gezien of fan zijn van de boeken van Veronica Roth. Laten we hopen dat de laatste finale film Divergent: Insurgent doet vergeten en deel twee gewoon een must see was voor het verhaal.

 ★★☆☆☆

Luuk Blankers


Insurgent at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Saturday 19 September 2015

Metal Gear Solid V: The Phantom Pain

Metal Gear Solid: Ground Zeroes gaf ons al een voorproefje en nu is het langverwacht vijfde deel uit de reeks eindelijk gereleased. Metal Gear Solid V: The Phantom Pain.


Na negen jaar in coma te hebben gelegen zien we Venom Snake ontwaken en hiermee wordt de hectische intro ingeleid. Na de het intrigerende begin met geweldige cutscenes word je voor het eerst geconfronteerd met de overweldigende open wereld die de game biedt, wanneer je wordt gedropd in het Afghanistan van 1984.


Daar waar de vorige Metal Gear games vrij lineair zijn, kun je in dit nieuwe deel in de open wereld alles op je eigen tempo doen. Kampen overnemen, extra missies ondernemen en resources verzamelen, die je vervolgens op je eigen ‘Mother Base’ kunt gebruiken om onder meer nieuwe wapens te maken. Het gebruiken van deze wapens, evenals de melee combat, voelt ontzettend goed en zijn erg distinct van elkaar.

Je Mother Base is een belangrijk aspect van deze game. Hier heb jij, Venom Snake, de leiding over je eigen leger. Zo kun je ook in de open wereld vijanden na een niet-fatale uitschakeling ‘verzamelen’, en ze over te halen om op jouw Mother Base te werken. Hier kunnen zij upgrades voor je behalen of op missies gaan. Het nadeel van dit aspect van de game is dat je soms nogal veel moet ‘grinden’ voordat je de juiste wapens hebt voor belangrijke missies.

In grafisch opzicht staat de game als een huis. Vooral de belichting en animaties zijn geweldig, en ook nog eens in 60 frames per seconde in full HD. Net als Metal Gear Solid 4 op de Playstation 3, laat deze game als een van de eerste van deze generatie zien waartoe de console in staat is.

Waar de vorige games bekend stonden om hun ellenlange cutscenes, is The Phantom Pain een stuk minder verhalende game. Het verhaal wordt vooral verteld door verzamelbare cassette tapes, en deze zijn optioneel om te beluisteren wanneer de speler dat het best uit komt. Zo kun je deze game op je eigen tempo spelen.


Metal Gear Solid V: The Phantom Pain is een belangrijke transitie in deze langlopende serie. Door de vrijheid die aan de speler geboden wordt, het lichtere verhaal en de intuïtieve controls, is dit een Metal Gear Solid game die voor iedereen geschikt is!

5/5.

★★★★★

Ruben Kroon


Metal Gear Solid V: The Phantom Pain at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Tuesday 15 September 2015

Strike Back Season 3

Altijd de goede soldaat. De doorgewinterde Sgt. Michael Stonebridge (Philip Winchester) zet voet in verraderlijke Colombiaanse wateren en zegt ‘’ours is not to reason why’’. Waarop Sgt. Damien Scott (Sullivan Stapleton) antwoord, ‘’Maybe it’s time we start.’’


Na drie, heerlijke gun blazing, shoot first think later, over the top buddy heroïsme seizoenen van Strike Back is de bovenstaande vraag wat laat gesteld. De fans van deze serie weten dat de titel van de serie net zo bot is als de actie die er in voor komt. Strike Back is een internationale thriller die Section 20 volgt in haar missie om terreur wereldwijd tegen te gaan.  Een aantal nieuwe gezichten verschijnen en worden geweldig neergezet. Robson Green, als Col. Philip Locke, en Dougray Scott als rogue operative James Leatherby laten dreiging en spanning oplopen door het hele seizoen. 


Wanneer Scott en Stonebridge van wat welverdiende R&R aan het genieten zijn worden ze van de weg geplukt wanneer een missie in Libanon, geleid door section 20 baas Major Dalton, compleet verkeerd uitpakt. De sergeanten worden naar Colombia gestuurd om de money man te vinden die ervoor zorgde dat de operatie van Major Dalton mislukte. Hier is het dan ook wanneer director J. Basset besluit om alles in het zicht, Strike Back stijl op te blazen. And it’s awesome!

Elk seizoen probeert Strike Back de lat hoger te leggen en propt meer actie en energie in de serie dan de vorige tien episodes. Ook in seizoen drie zijn de locaties wereldwijd gelegen en passen deze geweldig bij de setting van het verhaal. De chemie tussen Winchester en Sullivan spat ook in dit seizoen weer van het scherm, hun scherpe, komische en dramatische woordenwisselingen maken hun één van de beste duo’s op het scherm op dit moment.


Almost always outgunned and outmanned, deze helden twijfelen nooit en springen het gevaar tegemoet met heerlijke catchfrases ‘’what the hell is he doing?’’ Scott;  ‘’something brave or stupid. Can’t tell yet’’. Voor de fans van Strike Back is seizoen drie weer een aangename verwelkoming tussen alle series met een twists, donkere plotten of het zoveelste zwoele drama. 

Gelukkig is seizoen vier al aangekondigd met de heerlijke titel ‘’the world is not saving itself’’ 

★★★★☆
Ferdi Taskin


Strike Back Season 3 at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

Tuesday 8 September 2015

Until Dawn

Zou er eindelijk een game zijn die mij uit mijn standaard gamehouding haalt en mij constant gespannen houd? Het antwoord was al naar een paar uur spelen duidelijk, dit is een zeldzaam goede horror game, een must have in je collectie en misschien, wel één van de beste games van 2015!


De game volgt de klassieke slasher films: acht tieners komen samen in een resort in de besneeuwde bergen van Canada. Hun samenkomen valt tegelijk met de herdenkingsdag van hun twee goede vrienden, tweeling zusjes Hannah en Beth, die een jaar daarvoor zijn verdwenen.
Wat een gezellige trip had moeten zijn veranderd snel in een catastrofale ramp waarin zij worden opgejaagd door een psychopaat in een masker. 


Hoofdschuddend zitten we naar horror films te kijken wanneer de meest onlogische keuzes gemaakt worden. Hierin zit dan ook één van de sterkste features van de game, het butterfly effect. Alle keuzes die jij maakt hebben effect op de uitkomst van de game, iets wat jouw in het begin van de game vertelt word door een creepy psycholoog in een soort van interactieve cutscenes. Met een heerlijke twist.

De game laat je constant achter met een opgejaagd gevoel. Onverwachte QTE events en de druk om een keuze te maken zorgde ervoor dat ook ik de domme hoofdschuddene keuze maakte. Jij bepaalt of zij schuilen of rennen, het gevecht aangaan of verstoppen en jij bepaalt door je keuzes wie er sterft en wie er blijft leven. En een gemaakte keuze kun je niet meer terugdraaien.

Alle characters worden sterk neergezet door de acteurs. Hun karaktereigenschappen kun je volgen via het menu en je ontwikkeld een haat - liefde verhouding met de tieners die, in mijn, geval ook zeker de keuzes beinvloede die ik maakte, voornamelijk of ik wel of niet klaar was met diegene en ik hem of haar achterliet aan het lot. En ik baalde als sommige characters door mijn keuze het einde niet haalde.


Het is overduidelijk dat de makers er alles aan gedaan hebben om de game zo onvoorspelbaar en eng mogelijk te maken. Alles in de game klopt. Het geweldige geluid dat al begint bij het opstarten, de graphics, (on)voorspelbare jumpscares, de spanning van een echte horror game en de constante vraag wat er zou zijn gebeurt als je toch een andere keuze had gemaakt.
Eindelijk een game waarbij het licht liever aanblijft.

★★★★★

Ferdi Taskin


Until Dawn at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl