Zou er eindelijk een game zijn die mij uit mijn standaard gamehouding haalt en mij constant gespannen houd? Het antwoord was al naar een paar uur spelen duidelijk, dit is een zeldzaam goede horror game, een must have in je collectie en misschien, wel één van de beste games van 2015!
De game volgt de klassieke slasher films: acht tieners komen samen in een resort in de besneeuwde bergen van Canada. Hun samenkomen valt tegelijk met de herdenkingsdag van hun twee goede vrienden, tweeling zusjes Hannah en Beth, die een jaar daarvoor zijn verdwenen.
Wat een gezellige trip had moeten zijn veranderd snel in een catastrofale ramp waarin zij worden opgejaagd door een psychopaat in een masker.
Wat een gezellige trip had moeten zijn veranderd snel in een catastrofale ramp waarin zij worden opgejaagd door een psychopaat in een masker.
Hoofdschuddend zitten we naar horror films te kijken wanneer de meest onlogische keuzes gemaakt worden. Hierin zit dan ook één van de sterkste features van de game, het butterfly effect. Alle keuzes die jij maakt hebben effect op de uitkomst van de game, iets wat jouw in het begin van de game vertelt word door een creepy psycholoog in een soort van interactieve cutscenes. Met een heerlijke twist.
De game laat je constant achter met een opgejaagd gevoel. Onverwachte QTE events en de druk om een keuze te maken zorgde ervoor dat ook ik de domme hoofdschuddene keuze maakte. Jij bepaalt of zij schuilen of rennen, het gevecht aangaan of verstoppen en jij bepaalt door je keuzes wie er sterft en wie er blijft leven. En een gemaakte keuze kun je niet meer terugdraaien.
Alle characters worden sterk neergezet door de acteurs. Hun karaktereigenschappen kun je volgen via het menu en je ontwikkeld een haat - liefde verhouding met de tieners die, in mijn, geval ook zeker de keuzes beinvloede die ik maakte, voornamelijk of ik wel of niet klaar was met diegene en ik hem of haar achterliet aan het lot. En ik baalde als sommige characters door mijn keuze het einde niet haalde.
Het is overduidelijk dat de makers er alles aan gedaan hebben om de game zo onvoorspelbaar en eng mogelijk te maken. Alles in de game klopt. Het geweldige geluid dat al begint bij het opstarten, de graphics, (on)voorspelbare jumpscares, de spanning van een echte horror game en de constante vraag wat er zou zijn gebeurt als je toch een andere keuze had gemaakt.
Eindelijk een game waarbij het licht liever aanblijft.
De game laat je constant achter met een opgejaagd gevoel. Onverwachte QTE events en de druk om een keuze te maken zorgde ervoor dat ook ik de domme hoofdschuddene keuze maakte. Jij bepaalt of zij schuilen of rennen, het gevecht aangaan of verstoppen en jij bepaalt door je keuzes wie er sterft en wie er blijft leven. En een gemaakte keuze kun je niet meer terugdraaien.
Alle characters worden sterk neergezet door de acteurs. Hun karaktereigenschappen kun je volgen via het menu en je ontwikkeld een haat - liefde verhouding met de tieners die, in mijn, geval ook zeker de keuzes beinvloede die ik maakte, voornamelijk of ik wel of niet klaar was met diegene en ik hem of haar achterliet aan het lot. En ik baalde als sommige characters door mijn keuze het einde niet haalde.
Het is overduidelijk dat de makers er alles aan gedaan hebben om de game zo onvoorspelbaar en eng mogelijk te maken. Alles in de game klopt. Het geweldige geluid dat al begint bij het opstarten, de graphics, (on)voorspelbare jumpscares, de spanning van een echte horror game en de constante vraag wat er zou zijn gebeurt als je toch een andere keuze had gemaakt.
Eindelijk een game waarbij het licht liever aanblijft.
★★★★★
Ferdi Taskin
Until Dawn at CeX
Get your daily CeX at
No comments:
Post a Comment