Thursday 11 February 2016

Rainbow Six Siege

Al jaren zit ik te blèren tegen mijn vrienden/teamgenoten waar er iemand staat te wachten, welke kant ze oplopen, hoeveel er zijn en waar iemand misschien sneaky beaky zit te wachten tot iemand de hoek om komt lopen. Guardian in de weer met de AWP, noscopes, sterke communicatie, clutches en teamwork zijn woorden waar mijn tactical hartje sneller van gaat kloppen. Al deze dingen werden duidelijke must do’s voor de nieuwe Rainbow Six Siege maar, kunnen ze daadwerkelijk de gevestigde tactische orde verslaan?



De meeste developers gaan tegenwoordig mee met de hype van COD en BF/Battlefront en maken massieve PvP shooters waar geduld niet nodig is en het alleen maar draait om je eigen puntjes veroveren. Gelukkig heeft Ubisoft dat onder het kleed geschoven. In Rainbow Six Siege telt elke seconde. Het krakende geluid verraad je en muren en vloeren beschermen je niet tegen explosieven of kogelregens. Er zijn geen Respawns en maar vijf spelers per team wat maakt dat elk teammember even waardevol is. Run and Gun en Spray and Pray leveren je een zekere dood op waardoor rust en tactiek en goed om de hoekjes peaken alleen maar belangrijker worden.


Siege kent (helaas) geen singleplayer mode maar laat je daarentegen elf training missies afwerken waarin je een deel van de verschillende tactische mogelijkheden en operators leert kennen. Hoewel sommige missies behoorlijk pittig, en ik sommige missies een aantal keer opnieuw moest doen, voelt deze modus toch aan als iets waar een singleplayer meer recht had kunnen doen aan de game.

De elf missies zijn daarentegen wel een mooi opstapje naar het echte PvP werk. Tijd voor de setups Defense en Offense. Defense (in de daarbij horende game modes) werkt op je zenuwen. Je weet dat je tegenstanders door elk muurtje, raam of deur naar binnen kunnen stormen, flashbang gooiend en al en jij op je hopelijk tactische plekje de goede keuze heb gemaakt om te gaan zitten. Ik barricadeerde dan ook angstig alle deuren die ik maar kon vinden, rende paniekerig rond op zoek naar een goed plekje en legde waar ik maar kon ( tactisch of niet ) een boobytrap neer.

Offense geeft je vaak dertig seconden bij voorbaat om met je drone te zoeken naar hetgeen de missie luidt en het spotten van boobytraps en waar je vijanden ongeveer zitten. Hoewel ik er op de harde manier een aantal keer achter kwam dat dit geen garantie geeft want de vijand loopt natuurlijk ook gewoon rond (die gaat niet zitten wachten tot ik er een keer ben, schijnbaar).

De audio van de game verdient hier zijn grootste pluim. Er is geen opzwepend muziekje op de achtergrond er is helemaal niks. Behalve het geluid dat je teamgenoten en de tegenstanders maken. Breach charges op de deuren, voetstappen of de tegenstander die door prikkeldraad loopt. Execute means execute. Het moment is daar. Ik hoor een charge geplaats worden op de deur. Ik hoor de voetstappen naderen en ik zit om het hoekje de gegijzelde te bewaken. De eerste vier keer wist ik niet wat me overkwam. Een explosie een flashbang en smoke grenade (waarbij ik ook echt niks meer zag en hoorde) waren al snel het einde van mij en mijn team. Dat moet beter!

De CSGO speler in mij had het snel door. Dat wordt Youtube openen en is goed de maps bestuderen.
Er zijn elf maps waarop gespeeld word die allemaal andere tactieken met zich mee brengen. Deze kunnen allemaal anders worden benaderd welke ook afhankelijk is van de operator en gizmo’s die je gekozen hebt. Er zijn twintig operators beschikbaar ( tien aanvallers – tien verdedigers ) die allemaal unieke eigenschappen hebben die je kunt benutten tijdens het spelen. Tel daarbij nog eens de talloze manieren customization op van je wapentuig en je kan een op maat gemaakte operator maken voor jouw speelstijl.

Het vervelendste uit de game (buiten de toch wat matige graphics om) is het levellen in de game. Letterlijk alles moet nog behaald of unlocked worden als je net begint te spelen. Waarbij je zelfs eerst de training missies moet spelen voordat je online mag (wat voor sommige mensen alleen maar beter is, Noobs) Het duurt toch al snel zo’n tien uur voordat je genoeg Renown bij elkaar heb gespeeld (de unlock centjes). Hierdoor word je verplicht de situations missies te spelen. Je unlocked hiermee zo’n tien operators en de rest via de online modus unlocken is een test van je geduld waarbij het er verdacht veel op lijkt dat Ubisoft wilt dat je met je echte centen Renown pakketten koopt om het allemaal wat sneller te laten gaan.


Ondanks de moeite die in je game moet steken om daadwerkelijk online te kunnen spelen kan ik niet anders stellen dat dit het waard is. Als je eenmaal een aantal vrienden hebt die met je meespelen komt het tactische echt naar boven in de game waar een COD niet aan kan tippen. Ondanks dat de game een paar minpuntjes heeft zoals de graphics en het altijd online zijn en de langzame progressie in je operators doet Ubisoft er alles aan om je te laten genieten van de game. Van de rank setbacks van CSGO heb ik voor nu geen last want als je eenmaal door krijgt hoe Rainbow Six Siege werkt laat de game je niet meer los.

5/5.

★★★★★


Ferdi Taskin


Rainbow Six Siege at CeX


Get your daily CeX at


Digg Technorati Delicious StumbleUpon Reddit BlinkList Furl Mixx Facebook Google Bookmark Yahoo
ma.gnolia squidoo newsvine live netscape tailrank mister-wong blogmarks slashdot spurl

No comments:

Post a Comment